ജീവനും ജീവിതവും
പുതു വർഷത്തിന്റെ തുടക്കം അത്ര എളുപ്പമായിരുന്നില്ല. പ്രഷറും ഷുഗറും കൊളസ്ട്രോളും ഒന്നും പരിശോധിക്കാത്ത, സൂചി കണ്ടാൽ പോലും പേടിയുള്ള അച്ഛന് ആശുപത്രി സന്ദർശനങ്ങൾ.... പരിശോധനകൾ... ശസ്ത്രക്രിയ.. നീണ്ട ആശുപത്രിവാസം എല്ലാം വേണ്ടി വന്നു.
കായലോരത്തെ ആശുപത്രിയുടെ പാർക്കിംഗ് ഏരിയയിൽ നിന്ന് പുറപ്പെടുമ്പോൾ ഇരുൾ പരന്ന് തുടങ്ങിയിരിക്കും. CT റോഡിലൂടെ തനിച്ചൊരു രാത്രി യാത്ര മോഹിച്ചിരുന്നു.
അത് സാധിക്കാൻ അച്ഛന്റെ ആശുപത്രിവാസം വേണ്ടി വന്നു.
ജോലി സംബന്ധമായി പകൽ ഈ വഴിയിലൂടെ യഥേഷ്ടം യാത്ര
ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. കായലും ചീനവലകളും പച്ചപ്പും കണ്ട് പാട്ട് കേട്ടുള്ള യാത്രകൾ ഏറെ ആസ്വദിച്ചിട്ടുണ്ട്. മഴ കൂടിയുണ്ടെങ്കിൽ പറയുകയും വേണ്ട. ഇപ്പോൾ ഇരുൾ മൂടിയ വഴിക്ക് അതിരിടുന്ന റിഫ്ലക്ടറുകളുടെ
വെളിച്ചപ്പൊട്ടുകളും ഡിവൈഡറിനപ്പുറം എതിർ ദിശയിലേക്ക് ഒഴുകുന്ന വെളിച്ചങ്ങളും രാത്രിയിൽ മായക്കാഴ്ച ഒരുക്കുന്നു.
വാരാന്ത്യത്തിൽ മാളിനടുത്തുള്ള ജംഗ്ഷനിലെ തിരക്കൊഴിവാക്കാനാണ് പാലം വഴി സിറ്റിയിലേക്ക് കടക്കാമെന്ന് തീരുമാനിച്ചത്. പക്ഷെ പാലത്തിലേക്ക് കയറുന്നിടത്തെ കുപ്പിക്കഴുത്ത് അതിലും കഷ്ടം. പാലത്തിലേക്ക് ഒരു വരിയിൽ കയറാൻ അഞ്ച് നിരയിൽ വാഹനങ്ങൾ. മത്സരിച്ച് ഓരോ ഇഞ്ചിലേക്കും കുത്തിക്കയറാൻ ശ്രമിക്കുന്ന കാറുകൾ , മിനിലോറികൾ ,ഓട്ടോ റിക്ഷകൾ ... വലുപ്പത്തിന്റ ഹുങ്ക് കാട്ടി ഹോണടിച്ച് പേടിപ്പിക്കുന്ന ബസ്സുകൾ ... എല്ലാത്തിനുമിടയിൽ ഇതൊന്നും തങ്ങളെ ബാധിക്കില്ലെന്ന മട്ടിൽ വളഞ്ഞുപുളഞ്ഞ് ഇരുചക്രക്കാർ...
ഒരു പോലീസ് ജീപ്പിനു പുറകിൽ കേറിക്കൂടി മെല്ലെ മുന്നോട്ടു നീങ്ങുമ്പോൾ ഓർത്തു പോയി. ജീവനോ ജീവിതമോ പ്രധാനം. അർത്ഥപൂർണ്ണമല്ലാത്ത ജീവിതത്തിൽ ജീവനെ ധരിച്ചിട്ട് കാര്യമില്ല എന്നത് ശരി. എങ്കിലും ജീവനുണ്ടെങ്കിലല്ലെ ജീവിതമുള്ളൂ. ജീവിതത്തിന്റെ ഓട്ടപ്പാച്ചിലിൽ വീണ് പോയവരെ , തളർന്ന് പോയവരെ ശാസ്ത്രവും സാങ്കേതികതയും വൈദഗ്ദ്യവും ജ്ഞാനവും പരിചരണവും കൊണ്ട് ഉയിർത്തെഴുന്നേൽപ്പിക്കാനുള്ള പോരാട്ടങ്ങൾ നിരന്തരം നടക്കുന്നിടത്ത് ജീവന്റെ വിലയറിയാം. ജീവൻ പണയം വച്ചുള്ള ജീവിത മത്സരങ്ങൾ റോഡിലും.
മനസ്സിൽ മന്ത്രിച്ചു ....
അനായാസേന മരണം
വിനാ ദൈന്യേന ജീവനം
ദേഹി മേ കൃപയാ ശംഭോ
ത്വയീ ഭക്തീ മചഞ്ചലാം
പ്രീത രാജ്
Comments
Post a Comment