musings

  I always thought of religion as a set of rules to follow for one's mental and spiritual well-being..It doesn't matter which set one chooses to follow from the myriad options, as the ultimate goal is the same for all of them..     I totally fail to understand how religion has become an overwhelming presence in every aspects of life..Especially when one's religion is just a random probability, that is beyond one's control..As far as I see we are in a certain religion because our parents were born in that religion.. Any attempt to choose one's religion is not accepted lightly..So, once you are born in a religion, you are imprisoned in it.. There are people who set rules for the general good for that category, assuming that what they think appropriate is applicable to everyone else.     I sometimes wonder what they think the divine selection is like? Do the Supreme God creates human beings and roll a dice to see to which group the new life should be induced into? ...

Love in the time of cholera, Gabriel Garcia Marquez Story of an eternal, obsessive love.. Florentino Arza's love for Fermina Daza was so overwhelming that it was the lifeline and driving force of his very existence. At the age of 20 when he fell in love, he was a  timid, pathetically love stricken bastard son of a single mother. When Fermina Daza rejected him returning all his love letters he was shattered completely. As his mother found out, lovesickness had the same symptoms of cholera, the epidemic of the time.. There came many women in his life for the fulfilment of physical and emotional needs, but none could get him out of his obsession or rather he never wanted to come out of it. He lived his life carefully, staying fit, climbing the social and career ladder to be worthy of her, because he wishfully believed one day she would be his. And that dream came true after half a century when both are septuagenarians.    Fermina Daza fell for the intense love of...

Having a child who needs constant care and attention is very stressful for all the members of the family.. It needs a lot of determination and sacrifices to go on. But above all someone should be there to take decisions, to execute plans, and to take the real hot seat of the primary caregiver. That's what is portrayed in " The sky is Pink"..The plight of the parents of a critically Ill child to give her a chance and then a meaningful life.. It is based on a true story.    What stands out in the movie is sterling performance by Priyanka Chopra as Aditi, the mother.. Her steely determination and strength combined with support from the husband, Niren,  give Aysha 18 years of meaningful life..'Moose', as Aysha calls her mother, does extensive research on the condition of her child so much so that she even argues with doctors and takes immediate actions in every crisis. Aditi's philosophy is clear as she tells her son over a long distance call to never let someone ...

സസ്യാവന്ദനം കഴിഞ്ഞ്, കാത്തു നിന്നിരുന്നവർക്ക് ദാനം നൽകി തിരികെ കൂടാരത്തിലേക്ക് നടക്കാൻ തുടങ്ങുമ്പോഴാണ് കർണൻ പാണ്ഡവ മാതാവിനെ കണ്ടത്. യുദ്ധം ആസന്നമായ ഈ വേളയിൽ എന്തേ പാണ്ഡവരുടെ മാതാവ് എതിർപക്ഷത്തെ യോദ്ധാവിനെ കാത്തു നിൽക്കാൻ? ശാന്തി ദൂതുമായി വന്ന ശ്രീകൃഷ്ണൻ പറഞ്ഞത് ശരിയാണെങ്കിൽ തനിക്ക് ജന്മം തന്ന മാതാവാണ് മുന്നിൽ നിൽക്കുന്നത്. പ്രസവിച്ച കുത്തിനെ നിഷ്കരുണം പുഴയിലൊഴുക്കിയവൾ. താൻ ജീവിതത്തിലുടനീളം ഏറ്റുവാങ്ങിയ അപമാന ശരങ്ങൾക്ക് കാരണഭൂതയായവൾ. ഓർമ വച്ചനാൾ മുതൽ ഇടക്കിടെ സ്വപ്നങ്ങളിൽ മാത്രം അറിഞ്ഞ ജനനീസാമീപ്യം.  ശുഭ്ര വസ്ത്രധാരിണിയായ അമ്മ. ശിരസ്സു മൂടിയിരുന്ന വസ്ത്രത്തലപ്പിന്റെ ഇടയിലൂടെ പുറത്തു കാണുന്ന നരകയറിത്തുടങ്ങിയ മുടിയിഴകളിലും കണ്ണിൽ അടരാനായി നിൽക്കുന്ന കണ്ണുനീർ തുള്ളിയിലും അസ്തമയ സൂര്യന്റെ മുദുരശ്മികൾ വർണം ചേർത്തു, സാന്ത്വന സ്പർശം പോലെ.  മുന്നിൽ നിന്ന് കർണൻ ശിരസു നമിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു: "രാധേയനായ കർണന്റെ പ്രണാമം.ഭവതിക്കായി എന്താണെനിക്ക് നൽകാൻ കഴിയുക?" ഗദ്ഗഗദ കണ്ഠയായി കുന്തി പറഞ്ഞു: "രാധേയനല്ല മകനേ... കൗന്തേയനാണ് നീ.. പാണ്ഡവരുടെ ജ്യേഷ്ഠൻ. നിനക്കു ജന്മം നൽകിയ മാതാവായ ...

നനഞ്ഞു കുതിർന്ന ഈ പുലരിയിൽ... പെയ്തു തോർന്ന മഴയുടെ ... ഇറ്റുവീഴുന്ന വെള്ളത്തുള്ളികൾ പോലെ ... കണ്ണുകൾ തുളുമ്പിപ്പോകുന്നല്ലോ! ഇനിയും പെയ്തൊഴിയാനായി മൂടിനിൽക്കുന്ന കാർമേഘങ്ങൾ പോലെ... ഇടനെഞ്ചിൽ ദുഃഖം കനത്തു കിടക്കുന്നല്ലോ! ഹൃദയ താളം മുറുകുന്നല്ലോ!! പ്രീത രാജ്

മൃദുവായി തഴുകി.... മുടിയിഴകളെ തെല്ലൊന്നുലക്കുന്ന ..... ചെറു കുളുർ കാറ്റിന്റെ നിശ്വാസം പോലെ ... സാന്ത്വനമായ പ്രണയം .... ചെറു ചാറ്റൽ മഴയുടെ .. അതിലോല നൂലുകളാൽ ... മെല്ലെ പടരുന്ന നനവു പോലെ .. മെല്ലെ മെല്ലെ പടരുന്ന പ്രണയം.. മുല്ല പൂക്കും നേരം.... പരക്കുന്ന സുഗന്ധം പോലെ .... ഹൃദയം നിറയുന്ന അനുഭൂതി പോലെ ... തുളുമ്പുന്ന ആനന്ദമായി പ്രണയം.... നുരകളാൽ പാദങ്ങളിൽ ഇക്കിളിയിട്ട് ... കാലിന്നടിയിലെ ഇത്തിരി മണ്ണ് കവർന്നെടുത്തോടുന്ന തിരകളെപ്പോലെ... ചെറുതായി നിലതെറ്റിക്കുന്ന പ്രണയം. സാന്ത്വനമായി ... മെല്ലെ പടർന്ന് .... നിറഞ്ഞു തുളുമ്പി... നിലതെറ്റിക്കുന്ന .... നനുത്ത പ്രണയം. പ്രീത രാജ്

കോരിച്ചൊരിയുന്ന മഴയുള്ള കർക്കിടക ദിനങ്ങളിലൊന്നിൽ... കോവിഡാം വിഷവിത്തും ഒടുങ്ങുമായിരിക്കുമല്ലേ? മഴയുടെ സംഗീതവും... രാമായണ ശീലുകളും.. അതിജീവന മന്ത്രമായി.. കരുത്തേകുമായിരിക്കുമല്ലേ? ഇളവെയിലും നിലാവും പൂക്കളും പൂത്തുമ്പികളുമായി ..... പൊന്നിൻ ചിങ്ങനാളുകൾ... വർണമണിയിക്കുമായിരിക്കുമല്ലേ? നഷ്ട സൗഭാഗ്യങ്ങൾ  തിരിച്ചു കിട്ടുമായിരിക്കുമല്ലേ? പ്രീത രാജ്